Gördüğüm düşü anlatmak için uyandırdım onu: masa yok, hiçbir şey destek olmuyor onlara - ak bungalovlar, karanlıktan kopmuş. Işıma yok, koku yok ya da arılık yok, yalnızca ak dallar, bol ak akış. Karanlık odada, bir canlanış: alışılmamış devinimin görünüşü. Yol bir koku anımsatıyor sana, ne dediklerini duyumsuyorum - "Bir yeniden diriliş hazırlığı örülmekte, çanları çalacak neşenin kökleri." Acı veren hoşnutluk. Uyuyamadığımı gördü ve "Kadınlar çok karmaşık, erkeklerse çok basit. Ben basitim. Sen de öyle olmalıydın." dedi bana. İsterim basit olmayı, haklı şimdi - basit, basit, yinelemeye başladım içimden - basit, diye. Birden bu sözcük dikildi karşıma. Çarptı geçti üzerimden. "Nedir yanlış olan?" diye sordu bu kez. - Bungalovlar - Hiç o kadar uzaklara gitmedik ki biz, Aklım başıma geldi bu soruyla, hıçkıra hıçkıra, yeterince basit oluncaya dek yumuldum uyumaya.
Adélia PRADO Çeviri: Tuğrul Asi BALKAR
18 Eylül 2017 Pazartesi
Adélia PRADO / Gecenin Ortasında
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Rilke / Dua Saatleri
Ama kentler sadece kendine ait olanı ister, her şeyi .çekip alırlar kendi çarkları içine. Çürük tahtalar gibi parçalarlar hayvanları ve çok ...
-
Ama kentler sadece kendine ait olanı ister, her şeyi .çekip alırlar kendi çarkları içine. Çürük tahtalar gibi parçalarlar hayvanları ve çok ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder